Η Πριγκίπισσα Ελσινόρη

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας βασιλιάς, ο οποίος είχε 11 κόρες. Οι τρεις έμεναν στο παλάτι με τον πατέρα τους και οι υπόλοιπες είχαν παντρευτεί. Η μια, δεν ήθελε να παντρευτεί ποτέ της και προτημούσε να μένει στη βιβλιοθήκη του παλατιού. Η άλλη, είχε κατάμαυρα μαλλιά, δέρμα λευκό σαν χίονι και αστραφτερά μάτια. Κάθε μέρα, αμέτρητοι ιππότες και πρίγκιπες επιστεπτόταν το βασιλιά θέλοντας να την παντρευτούν. Το ίδιο ήθελε και ο Ροδόλφος Ρουλεμάν, που είχε καβαλήσει τον Χουζουρίξ, το θαραλέο αλλά νυσταλέο του άλογο και πήγε να βρει την τύχη του.
Όταν ο ιππότης έφτασε στο παλάτι ζήτησε το χέρι της πριγκίπισσας. Ο βασιλιάς, χαϊδεύοντας την Φιφίτσα, τη νυφίτσα του, τον ρώτησε "Ποιά από τις δυο; Την Ελσιβίρα ή την Ελσινόρη;"
Ο ιππότης όμως δεν ήξερε το όνομα της πανέμορφης πριγκίπισσας.
Και εδώ είναι που μπερδεύει το πράγμα.
Η ιστορια αυτή ανήκει στο βιβλίο "Τα 33 Ροζ Ρουμπίνια" του Ευγένιου Τριβιζά. Το βιβλίο εξιστορεί πολλές ιστορίες και κάθε φορά που φτάνει ο ιππότης σε ένα σημαντικό σημείο της ιστορίας, ο αναγνώστης επιλέγει τι θα γίνει (Π.χ. πρέπει ο ιππότης να διαλέξει την Eλσινόρη ή την Eλσιβίρα; Αν θες να διαλέξει την Ελσινόρη πήγαινε στην σελίδα...ενώ αν θές την Ελσιβίρα στην...) Έτσι, υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές εκδοχές της ιστορίας του Ροδόλφου Ρουλεμάν. Αυτό το βιβλίο το διαβάζω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου και ακόμα δεν έχω καταφέρει να διαβάσω μερικές σελίδες γιατί οι επιλογές μου δεν με οδήγησαν ποτέ εκεί.
Αν διαλέξεις την Ελσιβίρα, συγχαρητήρια (;). Η Ελσιβίρα είναι η εκθαμβοτική πριγκίππισα που θέλει ο ιππότης. Ωστόσο, για να πάρει το χέρι της, ο ιππότης πρέπει να περάσει πολλά δινά (πχ να βρει την μαργαρίτα που λέει πάντα σ'αγαπώ). Το θέμα είναι ότι τις περισσότερες φορές ο ιππότης δεν καταφέρνει να επιστρέψει στο παλάτι με ότι ζήτησε η Ελσιβίρα, ειδικά αν το διαβάζεις τις πρώτες φορές και δεν ξέρεις τις σωστές απαντήσεις. Ασε που μερικές φορές η πριγκίπισσα-εγωιστικά-αλλάζει γνώμη, ή στραβομουτσουνιάζει επειδή της έφερες χ είδος λέπια δράκου και όχι ψ που ήθελε (Κάτι σαν τα 15χρονα στην Aμερική που κλαίνε επειδή οι γονείς τους τους πήραν άσπρο i-phone και όχι μαύρο που ήθελαν).
Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη περίπτωση. Να διαλέξεις την Ελσινόρη. Αν το κάνεις αυτό, θα παρουσιαστεί μπροστά σου η άλλη κόρη του βασιλιά, μια κοπέλα με δέρμα χελώνας και μάτια σαύρας και άλλα τέτοια αποκρουστικά. Ο ιππότης πρέπει να ξεπεράσει αυτό που βλέπει και να φιλήσει την Ελσινόρη τρεις φορές. Η πριγκίπισσα στην αρχή θα γίνεται όλο και πιο αποκρουστική ( στο δεύτερο φιλί βγάζει και δεύτερο κεφάλι με μαλλιά-φίδια). Την τρίτη φορά όμως, η Ελσινόρη θα μεταμορφωθεί σε μια κοπέλα τόσο όμορφη και γλυκιά και ο ιππότης θα ξεχάσει την Ελσιβίρα. Η Ελσινόρη είναι πρόσχαρη και ξέρει να φτιάχνει τα καλύτερα ντολμαδάκια σε όλο το βασίλειο. Στο τέλος, ο πρίγκιπας την παντρεύεται και ζουν ζωή και κότα.
Και ρωτάω: μήπως ο Τριβιζάς στέλνει ένα μήνυμα; Ο ιππότης χρειάστηκε μονάχα τρια φιλιά και βρήκε τη γυναίκα των ονείρων του ενώ, αν διάλεγε την Ελσιβίρα θα περνούσε του κόρμου τα βάσανα και θα κατέληγε με μια εμφανίσιμη κοπέλα που ούτε ντολμαδάκια δεν ξέρει να φτιάχνει (έλεος!). Και αν.
Μήπως και πάλι καταλήγουμε στο ότι δεν πρέπει να μας νοιάζει η εξωτερική εμφάνιση αλλά τι υπάρχει μέσα στον άλλο; Κάτω από την αποκρουστική "μάσκα" η Ελσινόρη είναι πολύ πιο όμορφη από την Ελσιβίρα και έχει και πνευματικά χαρίσματα. Αν έχετε διαβάσει το βιβλίο, θα θυμάστε επίσης ότι η Ελσινόρη είναι πιο στρουμπουλούλα από την Ελσιβίρα, αλλά αν έβλεπες το πόσο ευτυχισμένοι είναι μαζί με τον ιππότη, όταν κάθονται στην αυλή του παλατιού και τον ταϊζει ντολμαδάκια, η όμορφη Ελσιβίρα που ταϊζει περιστέρια δεν πιάνει μια.
Βέβαια μπορεί να τα λέω όλα αυτά επειδή υποστηρίζω μια θέση αντίθετη με αυτή της Ελσιβίρας. Όταν ήμουν μικρή, έκανα σαν τρελή όταν έφτανα στο σημείο να διαλέξω το όνομα της πριγκίπισσας γιατί ήθελα μετά μανίας να διαλέξει την όμορφη. Οταν έκανα λάθος, στεναχωριόμουνα. Είχα δοκιμάσει όλες τις εναλλάκτικές που έδινε ο Ευγένιος Τριβιζάς εκτός από το να φιλήσει την Ελσινόρη ο ιππότης (να προσπαθήσει να την πνίξει, να πηδήξει από το παράθυρο...) έως ότου αναγκάστηκα να τον κάνω να τη φιλήσει. Και μετά μου άρεσε (εννοείται) το τέλος αλλά πάλι ήθελα ο ιππότης να διαλέξει την Ελσιβίρα την επόμενη φορά. Γιατί; Μάλλον γιατί ήμουνα 7 χρονών και μου άρεσε πιο πολύ να διαβάζω τον ιππότη να πηγαίνει από το ένα μέρος στο άλλο(από το κάστρο του γίγαντα, την αυλή μιας πανέμορφης νύμφης, την σπηλιά μιας μάγισσας, στην χώρα του Χασμουρητού, σε ένα σπίτι στο δάσος καλυμμένο με σκόνη και σε ένα τσίρκο) και δεν με πολυενδιέφεραν τα μηνύματα.
Ακόμα και όταν το διαβάζω τώρα, επιλέγω την Ελσιβίρα, γιατί ψάχνω απεγνωσμένα έναν τρόπο να διαβάσω όλες τις σελίδες του βιβλίου και αν επιλέξω την Ελσινόρη έχω λιγότερες επιλογές. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως γενικότερα προτιμώ την Ελσιβίρα από την Ελσινόρη.

ΥΓ Αν ο ιππότης, τρέχοντας να ξεφύγει από τους φρουρούς (μεγάλη ιστορία) καταφύγει στη βιβλιοθήκη και απαντήσει σωστά στην ερώτηση την Τζιτζιφούλας, της μικρότερης κόρης που δεν θέλει να παντρευτεί, θα μείνουν μαζί στη βιβλιοθήκη και θα διαβάζουν βιβλία ευτυχισμένοι. Εικόνα και αυτή καλύτερη από την Ελσιβίρα και τα περιστέρια της.