5 Αστικοί Θρύλοι του Υπερφυσικού

Spring Heeled Jack
Η αγγλική λαογραφία είναι πλούσια σε ιστορίες με νεράιδες και άλλα υπερφυσικά φαινόμενα, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα βοήθησαν τη βικτοριανή δεισιδαιμονία του Spring Heeled Jack. Ψηλός και λεπτός, με φλογερά κόκκινα μάτια, με μαύρο μανδύα και δαιμονική εμφάνιση, ο Spring Heeled Jack αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1837 και σύντομα «εμφανίστηκε» σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία, από το Λονδίνο μέχρι και τη Σκωτία. Γνωστός για την ικανότητά του να κάνει απίστευτα άλματα και να αποφεύγει τη σύλληψη, αυτή η φοβερή οντότητα έγινε σύντομα το θέμα της σύγχρονης φαντασίας και παραμένοντας κρυφή η φύση και η ταυτότητά του έχει γίνει γνωστός αστικός μύθος.

Οι αναφορές του Τύπου οδήγησαν σε μια μαζική υστερία στα τέλη του 19ου αιώνα, και αν και λιγότερες πλέον, συνεχίστηκαν οι «εμφανίσεις» του και τον 20ο αιώνα στην Πράγα και το Τέξας. Παραφυσικές θεωρίες τον συνδέουν με φαντάσματα, δαίμονες, ακόμη και εξωγήινους. Αλλά η φήμη του ότι είναι πιο πολύ άτακτος παρά κακόβουλος οδήγησαν τους σκεπτικιστές στο να του κολλήσουν την ταμπέλα του “φαρσέρ”. Ένας ύποπτος ήταν ένας νεαρός Ιρλανδός ευγενής, ο Henry Beresford, 3ος Μαρκήσιος του Waterford. Αλλά σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι σίγουρο, ο Spring Heeled Jack ζει στις σκιές των αστικών θρύλων.

The Vampire Highgate (Ο βρικόλακας του Highgate)
Στον κόσμο των υπερφυσικών αστικών μύθων, δεν υπάρχει πιο περίεργος από την ιστορία του Vampire Highgate, ο οποίος υποτίθεται ότι στοίχειωνε το νεκροταφείο Highgate του Λονδίνου στις αρχές του 1970. Τα εγκαταλελειμμένα και κατάφυτα νεκροταφεία είναι παράξενα και υποβλητικά, αλλά το Highgate μάλλον έπεισε τη φαντασία πολλών νέων ανθρώπων, συμπεριλαμβανομένων των Seán Manchester και David Farrant.

Τον Δεκέμβριο του 1969 ο David Farrant έψαξε για περισσότερους μάρτυρες, όταν ανέφερε «μια γκρίζα φιγούρα» στο νεκροταφείο Highgate. Αρκετοί ντόπιοι ανταποκρίθηκαν, αλλά λίγες θεάσεις είχαν κοινά χαρακτηριστικά. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο Seán Manchester δήλωσε στην Hampstead and Highgate Express ότι «ένας βασιλιάς βαμπίρ των απέθαντων» θάφτηκε στο νεκροταφείο στις αρχές του 18ου αιώνα, η γκρίζα εικόνα έγινε ο Highgate Vampire και ένας αστικός μύθος γεννήθηκε.

Ο Manchester υποστήριξε πως ο βρικόλακας είχε κληθεί από σατανιστές, και πως το σώμα του θα έπρεπε να παλουκωθεί, να αποκεφαλιστεί και να καεί -σύνηθες πρακτική κάποτε για τα βαμπίρ, αλλά παράνομη σήμερα. Ο ανταγωνισμός μεταξύ του Farrant και του Manchester έφθασε στο αποκορύφωμά του την Παρασκευή 13 Μαρτίου 1970 όταν ένας όχλος ξεκίνησε ένα “επίσημο” κυνήγι βαμπίρ στο Highgate παρά τις προσπάθειες της αστυνομίας να τους σταματήσει. Μετά από αυτό το αλλοπρόσαλλο θέαμα, τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο παράξενα, και ο Farrant -ο οποίος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του, πάντα αντιτίθονταν ότι ευθύνονται τα βαμπίρ για τα όσα υπερφυσικά συνέβαιναν στο Highgate- συνελήφθη τον Αύγουστο του 1970 έχοντας στη κατοχή του έναν σταυρό και έναν ξύλινο πάσσαλο.

Ο Manchester προχώρησε ακόμη περισσότερο, και σε μια προφανή περίπτωση του θρύλου τοποθέτησε σκόρδο και αγίασμα σε μια κατακόμβη, που υποστήριξε ότι είχε οδηγηθεί από ένα κορίτσι που υπνοβατούσε. Σχεδίαζε να καρφώσει ένα παλούκι σε ένα σώμα αλλά απετράπη από κάποιον σύντροφο του. Οι παράξενες δραστηριότητες των David Farrant και Seán Manchester έχουν παγιώσει τον θρύλο του Vampire Highgate στην τοπική λαογραφία.

Bloody Mary (Αιμοσταγής Μαρία)
Σίγουρα ένας από τους πιο ανησυχητικούς αστικούς μύθους γύρω από το υπερφυσικό, η Bloody Mary έχει πολλές παραλλαγές, οι περισσότερες εκ των οποίων αφορούν το κάλεσμα της λέγοντας το όνομα της 3-100 φορές μπροστά σε ένα καθρέφτη. Συχνά σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, τα μεσάνυχτα, οι συμμετέχοντες σε αυτό το απόκοσμο “παιχνίδι” συνήθως τραγουδούν “Bloody Mary” 13 φορές, και τελικά το φάντασμα εμφανίζεται από πίσω τους και σε ορισμένες εκδοχές της ιστορίας, ή τους δολοφονεί βάναυσα ή τους τραβά μέσα στον καθρέφτη. Σε άλλες εκδοχές, επικαλούνται το φάντασμα της και ένα νεκρό πρόσωπο της επιλογής τους, με τους οποίους μπορούν να μιλήσουν μέχρι και 8 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.

Ενώ η πραγματική ταυτότητα της Bloody Mary παραμένει ένα μυστήριο, έχει συνδεθεί με πάρα πολλές γυναίκες. Από κάποια μητέρα που αυτοκτόνησε επειδή κατηγορήθηκε λανθασμένα πως δολοφόνησε τα παιδιά της μέχρι τη Mary Worth, ένα από τα θύματα των δικών των μαγισσών του Σάλεμ, ακόμη και την Μαρία Α΄ της Αγγλίας, η οποία είχε μερικές αποβολές και ήταν γνωστή ως Bloody Mary για την εκτέλεση αμέτρητων αιρετικών. Ο μύθος χρονολογείτε από τη δεκαετία του 1960, με δανεικά ονόματα από ιστορικά πρόσωπα. Η ιστορία αλλάζει συχνά ανάλογα με το ποιος την λέει και έχει γίνει ένας σύγχρονος αστικός μύθος.

St. Mark’s Eve (η Παραμονή του Αγίου Μάρκου)
Στην Αγγλία από τον 17ο ως τα τέλη του 19ου αιώνα, υπήρχε μια δεισιδαιμονία για την παραμονή της εορτής του Ευαγγελιστή Μάρκου (25 Απριλίου). Αν κάποιος καθόταν στην εκκλησία του χωριού για 3 ώρες (23:00-01:00), για 3 συνεχόμενα χρόνια, την τρίτη χρονιά θα μπορούσε να δει τα φαντάσματα των καταδικασμένων που θα πέθαιναν όλο τον επόμενο χρόνο να περνάνε μέσα από την εκκλησία.

Μερικές άλλες παραλλαγές του μύθου ήταν ακόμη πιο δυσοίωνες. Κάποιοι έλεγαν πως οι παρατηρητές θα έβλεπαν αποκεφαλισμένα ή σε σήψη πτώματα, ή και φέρετρα να πλησιάζουν. Στο Βόρειο Γιορκσάιρ, όπου ο μύθος ήταν ακλόνητος, η λαϊκή πεποίθηση έλεγε πως αν οι παρατηρητές κοιμόντουσαν ενώ παρατηρούσαν τα φαντάσματα θα πέθαιναν και αυτοί τον επόμενο χρόνο.

Doppelgänger
Αστικός μύθος ή επιστημονικό φαινόμενο; Το Doppelgänger λέγεται ότι είναι το φάντασμα ή το διπλό ψυχικό του εαυτού μας, και συνήθως θεωρείται κακότυχος οιωνός, κακό ή ακόμη και θάνατος. Φαντάσματα και πανομοιότυπα υπάρχουν στη λαογραφία από τους αρχαίους Αιγυπτίους μέχρι και τη Νορβηγική μυθολογία, αλλά και σε σύγχρονα περιστατικά. Αν οι ίδιοι δούμε το Doppelgänger του εαυτού μας λέγεται ότι είναι οιωνός θανάτου, ενώ αν το δει φίλος ή κάποιος από την οικογένεια μας θεωρείται απειλητική προειδοποίηση μιας επικείμενης καταστροφής.

Doppelgänger αναφέρθηκε πως έβλεπε ο Αβραάμ Λίνκολν. Μερικοί ασθενείς σε ένα νοσοκομείο της Βομβάης ισχυρίστηκαν πως είδαν τον Ινδό μύστη Osho σε αρκετές περιπτώσεις, παρά το ότι αυτός ήταν αλλού. Ακόμη και σήμερα, πολλοί αναφέρουν ότι έχουν δει τον εαυτό τους με την περιφερειακή όραση τους, παρά το ότι δεν υπήρχε δυνατότητα αντανάκλασης. Ακούγεται σαν τον τέλειο αστικό μύθο, αλλά μια μελέτη στο περιοδικό Nature το 2006 ανέφερε πως παρόμοια αποτελέσματα παρατηρήθηκαν και σε έναν ασθενή που έπασχε από επιληψία. Σε αρκετές περιπτώσεις, όταν έγινε ηλεκτροσόκ στο αριστερό κροταφοβρεγματικό του εγκεφάλου του ασθενούς, ένιωσε την παρουσία ενός προσώπου ακριβώς πίσω του και η στάση του σώματος του ταυτιζόταν με τη δική του.

Πηγή:http://antichainletter.wordpress.com/2011/11/25/5myths/